اشعار عاشقانه...
فهمیدن حال ساده ی من، ساده ست
سازی که شکسته از صدایش پیداست
.......................................................
از گلشن وصالت یک گل نچیدم اما
صد نیش خار خوردم از دست باغبانت
........................................................
غرق در دریای عشقت گشتم و با میل خویش
قطره ای شاید ببخشی، باز دل دل می کنی
.......................................................
دل بدست آور که حج اکبر است
از هزاران کعبه یک دل بهتر است
.......................................................
منم ولی نه همانی که می شناختی اش
دلم به وسعت صد سال پیرتر شده است
.......................................................
ای سیب سرخ غلت زنان در مسیر رود
یک شهر تا به من برسی عاشقت شده است
.......................................................
زندگی بر گردنم افتاد بیدل چاره چیست؟
چار باید زیستن، ناچار باید زیستن
.......................................................
ای دل صبور باش و مخور غم که عاقبت
این شام صبح گردد و این شب سحر شود
.......................................................
کنون که صاحب مژگان شوخ و چشم سیاهی
نگاه دار دلی را که بردهای به نگاهی
.......................................................
یا به حالت، یا به حیلت، یا به زاری، یا به زر
عاقبت اندر دل سخت تو راهی می کنم
.......................................................
چمدان دست تو و ترس به چشمان من است
این غم انگیزترین حالت غمگین شدن است
.......................................................
سرنوشتم پر شد از بی سرنوشتی ها که عشق
حرفهایم را همه اما و آیا کرد و رفت
.......................................................
دانم چگونه بود و ندانم چگونه بود
چشمت خموش بود ولی بی زبان نبود
.......................................................
به شوق نور در ظلمت قدم بردار
به این غمهای جان آزار دل مسپار
.......................................................
بايد امشب بروم بر سر يک بام بلند
شهر را از خطر چشم تو آگاه كنم
.......................................................
گفتم به هیچکس دل خود را نمی دهم
اما دلم برای همان هیچکس گرفت
.......................................................
راز دل با یار محرم هم نباید باز گفت
روزی آن محرم اگر بیگانه شد تکلیف چیست؟
.......................................................
من که در تُنگ برای تو تماشا دارم
با چه رویی بنویسم غم دریا دارم؟
.......................................................
چه شد آن آتشین عشقی که میگفتی نمی میرد؟
بیا بر جانم آتش زن دلم آتش نمیگیرد
.......................................................
شعر خواندم که تو را از سر خود اندازم
تو خودت شعر شدی در سر من افتادی